Bouw Sassenpoort

De Sassenpoort is één van de toegangspoorten tot Zwolle. Het maakt deel uit van de vestinggordel en verliest later zijn verdedigingsfunctie.

De Sassenpoort is een binnenpoort, gebouwd rond 1409 op de plek waar eerst de Zaggingsporte stond. Oorspronkelijk staat ter hoogte van de brug over de stadsgracht ook een houten buitenpoort. De Sassenpoort is onderdeel van een vestinggordel, met grachten, muren, poorten en torens. In de omsloten ruimte tussen de poorten wordt in 1524 hertog Karel van Gelre opgesloten wanneer hij de stad binnentrekt om deze te veroveren.

De poort heeft een muur met overdekte gang waarin een werpgat of ‘mezekouw’ zit, bedoeld om kokende pek en olie op de vijand te gooien. Onder de vensters op de bovenverdieping zitten ronde gaten voor het omlaagwerpen van brandende vuurkogels. De uitvinding van kanonnen maakt, net als de aanleg van verdedigingswallen tussen 1592 en 1612, deze functies van de Sassenpoort overbodig. De poort wordt een gevangenis.

De wallen, bastions en delen van de stadsmuur zijn nog steeds te herkennen, maar de poorten zijn grotendeels gesloopt. Aan het eind van de 19e eeuw wordt de Sassenpoort ‘gered’ door tussenkomst van Rijksbouwmeester Pierre Cuijpers en de Staatssecretaris van Kunsten & Wetenschappen Victor de Stuers. Architect Lokhorst begeleidt de restauratie en verbouwing en geeft de poort zijn huidige bekroning.Tussen 1898 en 1980 is de Sassenpoort bewaarplaats van het Rijksarchief in Overijssel. De Sassenpoort is in beheer bij een stichting.