Bij de restauratiewerkzaamheden aan de zerkenvloer in Academiehuis Grote Kerk is door de Zwolse stadsarcheoloog Michaël Klomp een spectaculaire vondst gedaan. Hij is gestuit op de resten van de romaanse voorganger van de Grote Kerk. De huidige kerk is voor een gedeelte op de fundering van haar voorganger gebouwd. Dat werd al langer aangenomen, maar was nog niet eerder fysiek zichtbaar. Nu de grafzerken tijdelijk verwijderd zijn wordt er, onder archeologische begeleiding, gegraven. En daarmee zijn de resten tijdelijk zichtbaar. Het oudste zichtbare stukje Zwolle dat tot nu toe is gevonden en in ieder geval van voor het jaar 1040 komt: een unieke vondst.
Op 7 december 1040 bepaalt de bisschop van Utrecht dat de Michaëlskerk van Zwolle aan het Lebuinuskapittel in Deventer wordt geschonken. Het is de eerste keer dat de naam Zwolle in de archieven opduikt. Direct in combinatie met de romaanse Michaëlskerk waarvan nu de resten gevonden zijn. De oorspronkelijke kerk is dus in ieder geval van voor het jaar 1040. In het vloerdeel waar de fundamenten gevonden zijn is op dit moment ook een imposante grafkelder blootgelegd. Deze behoort toe aan de van Haersoltes, het oude Overijsselse geslacht waarbij de leden sinds 1814 tot de Nederlandse adel behoren.
De Grote of St. Michaëlskerk is een laatmiddeleeuwse stadskerk met inrichtingsstukken uit de zeventiende en achttiende eeuw en laatmiddeleeuwse muur- en gewelfschilderingen. Uit de inrichting komt een uitzonderlijke en zichtbare rijkdom naar voren. Vooral de aanwezigheid van meerdere, in dit formaat uitgevoerde inrichtingsstukken is zeldzaam in Nederland.
Wij gaan samen met Academiehuis Grote Kerk en de Gemeente Zwolle verder onderzoek doen naar de verhalen die horen bij deze eeuwenoude vondsten. Later meer hierover op onze website en social media.
De komende jaren wordt Academiehuis Grote Kerk bijna volledig gerestaureerd. Meer informatie rondom de restauraties is te vinden op deze website.
